وقتی دلت گرفته باشه

تمام آرامش یک ساحل را هم به تو بدهند

باز هم دل تو بارانیست

خیس تراز دریا خراب تر از امواج

اَگــــر بِـــهـ خآنِـهــ ی مَن آمدیــــ

 اِی مِهـــرَبآنـــــ  بَرآیِـــــم

چِرآغــــــــی بیــــآور

و یِکــــ دَریچهــــ کِهــــ اَز آن

بِهــــ اِزدحــــآم کُوچِــــهـ ی

خُوشبَختـــــی بِنگَــــرمـ....

کسی به فکر گل ها نیست

کسی به فکر ماهی ها نیست

کسی نمی خواهد 

باور کند باغچه دارد میمرد

که قلب باغچه در زیر آفتاب 

ورم کرده است

که ذهن باغچه دارد آرام آرام

از خاطرات سبز تهی می شود

و حس باغچه انگار

حیات خانه ما تنهاست

حیاط خانه ما

در انتظار بارش یک ابر ناشناس

خمیازه می کشد

و حوض خانه ما خالی است

ستاره های کوچک بی تجربه

از ارتفاع درختان به خاک می افتد

و از میان پنجره های پریده 

رنگ خانه ماهی ها

شب ها صدای سرفه می آید

و حیاط خانه ما تنها ست ...